تفاوت معماري قديم و مدرن

معماري بايد بيانگر موعد و مكان خويش باشد. معماري بايد از زمان، فرهنگ، ارزش هاي دوره خويش كلام گفته و به نوعي هويت آن دوره محسوب مي شود. از موعد ظهور بشريت، كل چيز از آنگونه معماري دگرگوني ها بسياري داشته است. كودكي كه در حال حاضر متولد مي شود، در صورتي كه نشانه ها تاريخي به جا باقيمانده از سده ها قبل را مشاهده ننمايد، تصور اينكه جعبه هاي هرمي شكلي كه با آنها بازي مي كند، ساختارهاي تكامل مكشوف اهرام مصر هستند. اين جستار به راستي نيرو تغيير و تبديل موازي بين معماري نوين و معماري باستاني مي باشد.
معماري امروزين و معماري كهن ، دو قطب مجزا و متفاوت هستند، مانند شب و روز. تنها زمان، ارتباط بين اين دو را استوار مي سازد. نمي توانيم به طور كامل اين دو را از هم متمايز بدانيم، چرا كه معماري مدرن اقتباس از معماري كهن مي باشد. بنابراين، به چندين تفاوت معماري نوين و معماري قديمي مي پردازيم.
استفاده از مصالح
بارزترين تفاوت معماري نوين و معماري باستاني ، استفاده از مصالح مي باشد. در گذشته، سنگ و مشتقات آن به عنوان مصالح اصلي ساختمان بودند يا مي طاقت گفت تنها مونث اي بودند كه در ساخت و ساز از آنها استفاده مي شد. ساختار كليساهاي ساخته شده در سده ها وسطي و يا مساجد جنوب شرقي آسيا را نمي تاب بدون سنگ تصور كرد. از جانب ديگر، ساختمان هاي بلند نوين را نيز بدون نماي شيشه اي نمي طاقت تصور كرد. به لطف ترقي تكنولوژي، گزينه هاي زيادي از مصالح را براي ساخت و ساز در اختيار داريم.
معماري امروزين و معماري قديمي
معماري مدرن و معماري قديمي
اگر ميزان اهميت معماري را در زندگي بدانيد، پي خواهيد برد كه بايد براي چند لحظه هم كه شده به عقب برگرديد و گونه ها ساختمان هايي كه مردم در ماضي و حال ساخته اند را باره رسيدگي قرار دهيد. در موعد هاي قديم، تنها ساختارهاي مذهبي مشابه كليساها، معابد و قصرها از مثال هاي معماري بودند كه از تزئينات طبيعت به آمار مي رفتند. به شغل بردن ستون ها، حكاكي ها و نقاشي ها در ساختمان هاي كهنه زياد مهم بود. در حالي كه معماري مدرن با ساختارهايي با شكل هايي با زاويه هاي تيز نمايانگر ويژگي هاي دوره اي است كه در آن زندگي مي كنيم و جلوه اي وحشيانه را در طبيعت برپايي مي كند.
ساختارهاي ستاني در برابر ساختارهاي عمودي
ظاهر ساختارهاي كهنه و امروزين و مقايسه آنها، نشانه دهنده گرد از جنبه هاي مهم زيست محيطي و كمبود مكان مي باشد. ساختارهاي باستاني بسيار پرزرق و برق و با شوكت و در حوزه اي افقي با فاصله هاي بسيار ساخته مي شدند. در واقع، ساختمان ها به صورت پراكنده بودند. امروزه، معماران با توجه به كمبود فضا، كوشش بر جمع و جور تر كردن و ساخت ساختمان هاي عمودي دارند.
معماري مدرن و معماري قديمي
معماري امروزين و معماري قديمي
تغيير رويكرد منطقه اي به جهاني
دو عكس زيرا را مقايسه كنيد. اگر از شما بپرسند هر يك از اين ساختمان ها چه هستند، به راحتي خواهيد گفت ساختمان بالايي يك كليسا است اما براي برآورد ساختمان تصوير ديگر، بيچارگي به رايزني و همفكري با سايرين داريد. دستور بدهيد كه به شما بگوييم ساختمان ساير نيز كليسا مي باشد. تصوير بالا يك كليساي كهن است كه شكلي طولي داشته و برج هاي نازك دارد، در حالي كه تصوير ديگر، يك كليساي امروزين مي باشد كه دور از اصول ساختار هاي سنتي ساخته شده است. شما نمي توانيد حدس بزنيد اين ساختمان مدرن، كليسا، موزه، تئاتر و يا چه چيز ديگري است. مي توانيم بگوييم طراحي رويكردي جهاني پيدا كرده است. به طور مثال، تعجبي ندارد كه معماري از لندن مي تواند ساختماني را در هند با هستي تفاوت هاي فرهنگي زياد، طراحي نمايد، زيرا امروزه تفاوت در معماري منعكس نمي شود.
معماري امروزين و معماري قديمي
معماري نوين و معماري قديمي
اگر به طور عميق به موشكافي دگرگوني ها معماري از دوره باستان الي معماري مدرن امروزه بپردازيم، پي خواهيم برد تغيير جوامع بشري به طور مستقيم يا غيرمستقيم منجر به اين تحولات شده است. در واقع اين يك تغيير نيست و تغيير در ديدگاه نيازهاي انساني است. ساخت و ساز قلعه ها و كاخ ها با از بين رفتن سيستم پادشاهاي و سلطنتي از بين رفت. در واقع اين تغييرات، بخشي از روند تكامل مي باشد. با پروا به سرعت ترقي تمام جنبه هاي زندگي، شكاف بين معماري باستاني و امروزين اشاعه مكشوف است.1-سازه:
ساختمان هاي قديمي: 
ساختمان هاي باستاني داراي ديوارهاي قطور بودند كه وزن ساختمان را به زمين انتقال مي دادند. اين بارو ها اغلب از جنس سنگ يا خشت خام با رو كشي از گل يا گاه گل بودند.
ديوار اين ساختمان ها در برخي از فضا ها لغايت بيش از 60 سانتي متر گزارش شده است.
اين نوع ساختمان ها بيشتر فاقد اسكلت بوده اند ولي در مواردي بدنه با چوب هاي گردو يا بلوط مسلح شده و تير سقف ها نيز از جنس چوب بوده اند.
سقف اين بنا ها از گونه شيرواني بوده است . در مواردي هم سقف ساختمان ها را با كاه گل اندود مي كردند لغايت از نفوظ رطوبت بازدارندگي كنند. 
اغلب اين بنا ها به خصوص عمارت هاي كبير مربوط به اشراف ،دراي طاق هاي فوق العاده زيبا و منحصر به فرد هستند.اين طاق ها با دهانه هاي عريض ،بدون هيچ اسكلت نگه دارنده يا همانند ميلگرد و... بودند و تنها با مصالح مرسوم موعد خود مانند سنگ و آگور و آ‍‍ژيانه و... ساخته شده اند.
برخي از اين عمارات ، با پروا به نوع مصالح و تكنولوزي مربوط به 100 الي 150 سنه پيش هنوز تندرست و دست نخورده باقي مانده اند.
اين بدين معناست كه پروا و دقت در گونه ساخت و گزينش مصاح هر چند قدمي و فاقد اطمينان ، ممكن است بهتر از ساخت بي دقت و ذوق با مصلح جديد و مدرن امروزي باشد.  
ساختمان هاي جديد :
ساختمان هاي جديد امروزي داراي سازه هايي محكم و منحصر به فرد هستند.
ساختمان هاي معاصر داراي سازه هاي بتني ،فلزي ،بنايي و...هستند كه در بعضي موارد مانند( پروزه عظيم خليج فارس در شمال غرب شيراز ) در گونه خويش بي همتا است.
سازه هاي اين همتافت عظيم ،با قالب هاي رونده ،قالب گيري شده اند و تمام بتني هستند.
يا مثل (برج تجارت جهاني (I.T.C.T) در غرب شيراز) داراي سازه ي فلزي فوق پيشرفته از گونه تركيبي با آلياز فولاد مسلح است.
سازه هاي ساختمان هاي امروزي ، محكم  و در برابر زمين لرزه كاملا ايمن هستند.
در واقع مي تاب گفت استعمال فلز و بتن در سازه هاي امروزي باعث استحكام  و طول عمر ساختمان را افزايش داده اند.
ديوار ها در ساختمان هاي امروزين به دو تقسيم باربر و غير باربر (پارتيشن)تقسيم مي شوند.
در اسكلت بنايي ديوار هاي باربر حد اكثر 30تا35 سانتي متر و حصار هاي پارتيشن معمولا از 10 تا 15  سانتي متر ضخامت دارند.
مصالحي كه با آنها اين حصار ها را ميسازند، در گونه معمول عبارت ان از: آجر،بلوك بتني و... اما ديوار هاي پيش ساخته كه در كارخانه ها توليد مي شوديا 3D  پانل ها كه قابليت بار گذاري الي 3 طبقه را دارند ،نيز در حال گسترش است.
ضخامت ديوار ها در اسكلت فلزي به علت اينكه اركان بار را تحمل مي كنند ،بسيار كمتر است و از نوع خشت ماشيني يا آ‍‍ژيانه سفالي سبك بهره‌گيري مي شود.
ستون هاي فلزي و بتني ،نقش مهمي در سازه هاي جديد ايفا مي كنند. 
سقف اين ساختمان ها در نوع معمول از بلوك با پوشش سيمان است ولي پانل هاي سقفي در بين مهندسين معمار و سازه، جاي خود را پيدا كرده است و بسيا ر با صرفه و سخيف است.
براي جلو گيري از نفوذ آب و رطوبط سقف اين ساختمان را ايزو گام مي كنند.




تفاوت معماري قديم با امروز

تفاوت معماري قديم با امروز

2-تزيينات داخلي:
ساختمان هاي قديمي:
در ساختمان ها يقديمي تزيينات در عين سادگي،زيبايي بي اندازه اي داشتند.
تزيينات در اين ساختمان ها به خصوص عمارت ها بر پايه نمادين بوده و جنبه روحاني داشتند.
طاق هايي كه به صورت قوسي،مربع،دايره و... بر راز ورودي يا داخل عمارت ها ميزدند ،انسان را به تو عمارت جذب مي كردند.
در اين ساختمان ها پنجره ها داراي ارسي هستند و شيشه هاي رنگي، روشنايي بامداد گاه را به رنگ هاي متفاوت به داخل عمارتپخش مي كردند.
درب هاي ورودي حائز كتيبه ،با طرح هايي زيبا از جنس چوب ،بر زيبايي درون و خارج ساختمان مي افزودند.
اما گچ بري سقف يا آيينه كاري سقف ها ،كه يگانه از ستون ها زيبايي معماري باستاني هستند.اين گچ بري ها در شاهنشين يا نشيمن اصلي در كنار آيينه كاري و طاق ضربي ها ،بر زيبايي سقف مي افزودند.
تزيينات در ساختمان هاي جديد:
امروزه در ساختمان هاي جديد،تزيينات يا دكوراسيون داخلي نقش مهمي را ايفا مي كنند.
اصولا هر انساني زيبايي را همنشين دارد و خواستار زيبايي در محيط‌ حيات خود است.
ساختمان هاي امروزي نيز تزيينات مربوط به خود را  دارد كه به چند مورد اشاره مي كنيم.
1-نور:
نور و بازي با نور در ساختمان ها يامروزي ،نقش به سزايي را بازي مي كند.براي نمونه در ورودي ساختمان ها ،با روشنايي و بازي با آن در ساحل سقف هاي دروغين ،جلوه زيبايي به ساختمان هاي امروزين مي بخشد و رغبت انسان را براي ورود به محيط‌ مورد نظر ،تحريك مي كند.
نور در نورپرداز سالن ها يپذيرايي ،در لابي هتل ه9ا ،در همتافت هاي بازرگاني  و...
امروزه حرف نخست را مي زند و زيبايي خاصي به كار مي بخشد.
2-مبلمان:
بحث مبلمان بسيار گسترده است . ولي در اينجا چند نكته در باره مبلمان ضروري است.
الف-مبلمان است كه به محيط‌ هاي ساختمان شكل مي دد.
ب-مبلمان در هر دو ساختمان باستاني و جديد ، مشترك است.
ج-مبلمان متناسب فضا ها و نوع دكوراسيون متحرك در زيبايي فضا نقش مهمي دارد 
3-نماي داخلي و خارجي ساختمان:
نماي بيگانه ساختمان هاي امروزين از آجر نما،سنگ،سراميك،آلوبوند،استاربوند و...
و فضاي داخلي را با نقاشي بارو ها ،كاغذ ديواري،بلكا،كنيتكس،تركيبات چوب و سنگ،ديوار پوش ها و...
رنگ نيز در فضاي داخل به پيشه روح مي بخشد و بسيارر پرتو گذار است.
مبلمان در زيبايي ساختمان هاي امروزين بسيار كارساز است.

تفاوت معماري قديم با امروز

تفاوت معماري قديم با امروز

تفاوت معماري قديم با امروز
3-فضا ها:
تقسمات محيط‌ در ساختمان هاي قديمي:
در ساختمان هاي كهنه به انگيزه در دسترس بودن زمين فراوان،تعداد محيط‌ ها بيشتر و داراي مساحت بيشتري بوده اند.
در ساختمان هاي قديمي در ابتداي ورودي يك سكو براي استراحت مهمان قرار مي دادند. پس از وارد شدن ،افراد به مكاني به نام هشتي مي رسيدند كه مانند يك دالانه دراز بود براي پوشش حياط( اندروني)بوده است.
در ساختمان هاي كهن مهمترين فضا،نشيمن بود.كه بسيار داراي اهمييت بود.
عمارت ها در اطراف حياط بوده و يك حوض بزرگ در وسط حياط واققع بوده است.
همچنين ذيل زمين ،يكي از پايه ها اصلي براي نگه داري وسايل يا خوراكي ها بوده است.
نكته قابل توجه اينكه فضاي طباخ خانه (مطبخ)در اين نوع ساختمان ها كاملا خصوصي بوده و براي بانو منزل يك فضا امن حساب مي شده و فقط بانو خانه به اين مكان رفت و آمد داشته است.
تقسيمات مكان در ساختمان هاي امروزي:
اما در ساختمان هاي امروزين به دليل كمبود زمين و فضا، ساختمان ها از عقيده مساحت زياد كوچك شده اند و در ارتفاع  افزايش داشته اند.(به صورت افقي-آپارتماني)
ساختمان هاي مسكوني معاصر در اثناء ورود اشخاص وارد سالن يا بعضا راهرو زياد كوچكي مي شوند كه اين در گونه خويش زياد بد است.
ساختمان ها ي  معاصر از يك سالن و گاهي نشيمن ،همراه با اطاق خواب ها تشكيل شده اند.
اما نكته جالب ! برخلاف ساختمان هاي كهن امروزه آشپزخانه ها يك محيط‌ كم و بيش مفتوح است.
اين بدين معناست كه ابعاد طباخ خانه تغيير كرده و اين بار بزرگوار تر شده و گاهي از دو يا سه طرف  open است و يك حريم خصوصي حساب نمي شود.
زير اراضي نيز امروزه جاي خود را به store  هاي حقير ديتا اند.